Geschiedenis/1979/Blijft het bij plannen
Blijft het bij plannen?
Ondertussen gingen de ontwikkelingen rond Radio Drienerlo zelf niet zo vlot als Robert aanvankelijk had gedacht. Veel mensen waren wel enthousiast, maar namen toch een afwachtende houding aan.
Jaap1 maakte alvast een country-programma op cassette. Frans verhuisde half november zijn zelfbouw houten mengpaneel en andere geluidsapparatuur van zijn ouderlijk huis naar zijn campuskamer. Hierdoor werd het mogelijk om op een behoorlijke manier programma's voor Radio Drienerlo op te nemen.
Verder was Frans gekomen aan een opname van een in de gewone handel niet verkrijgbare plaat, "Fresh Aire II" van Mannheim Steamroller. Diverse nummers op deze plaat waren zeer geschikt om als "tune" voor Radio Drienerlo te dienen. Een bepaald melodietje kwam als thema in een aantal delen voor, zodat het prima als herkenningsmelodie gebruikt kon worden. En het laatste nummer van de plaat was uitstekend geschikt als "eindtune".
Verder gebeurde er niet veel in november (op 16 november was er nog een bespreking bij Rolf, met Hans, Frans en Robert), en ook in december bleef het erg stil rond Radio Drienerlo. Van de mensen die er over gehoord hebben dachten velen dat het wel bij een leuk plan zal blijven. Maar Robert en Frans bleven volhouden dat het echt zou doorgaan. Op 12 december prikte Frans een willekeurige datum: de eerste uitzending moest plaatsvinden op donderdag 31 januari. Over 50 dagen, dat was lang genoeg om de zaak goed voor te bereiden. In de kerstvakantie moesten al programma's opgenomen worden, zodat bij de start voor ten minste vier weken programma kant en klaar zou liggen (afgezien van actualiteiten). Radio Drienerlo mocht niet het risico lopen na enkele weken een flop te worden doordat er in de haast even een programmaatje in elkaar geflanst moest worden.
Mooie plannen. En wat kwam er van terecht? Het werd kerstvakantie. Het werd 1980. Het werd maandag 21 januari. En al die tijd gebeurde er... niets. Tot op die maandagmiddag Robert en Frans elkaar toevallig tegen kwamen op de fiets, vlak bij de telefooncellen op de Witbreuksweg. Het gesprek ging ongeveer als volgt:
- "We hadden geloof ik een datum afgesproken, aan het eind van deze maand of zo."
- "Dat is al over tien dagen."
- "Zou dat nog lukken?"
- "Als we het uitstellen, komt er misschien nooit wat van."
- "Goed, laten we het proberen, het moet kunnen."
Zo gezegd, zo gedaan.
