Geschiedenis/1980/3 maart

Uit rdwiki
Versie door RDwikiSysop (overleg | bijdragen) op 21 mei 2010 om 23:17 (1 versie)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

Hoezo... doorgaan?

Maandag 3 maart zou de beslissing vallen: stoppen of doorgaan. Omdat het medwerkersbestand inmiddels tot zo'n 16 man was uitgegroeid werd het een beetje moeilijk om een vergadering bij iemand op de kamer te houden.
In de Vrijhof waren een aantal vergaderzalen, die ter beschikking stonden van verenigingen en bestuursorganen op de TH. Frans stapte naar AnneliesH van Culturele Zaken toe om voor die maandagavond een zaaltje te bespreken. Voor welke club het was? Radio Drienerlo. En zo kwam het ook in het reserveringsboek te staan. Radio Drienerlo, zaal 4. Dat bleek gewoon te kunnen, weer een stapje op weg naar de acceptatie van RD op de campus.

Hans vond het allemaal al wat grootschalig worden. Als je al een zaal moest hebben om alle RD-medewerkers bij elkaar te krijgen... bleef RD dan nog wel een gezellige clubje vrienden dat elkaar goed kende?

Op Rob na waren alle RD-medewerkers aanwezig op de vergadering. Ferdi, Robert, Rolf, Pieter, Frans, Hans, Peter, Jaap, Karin, Rudolf, PaulM, Luuk, Andre, en later Gordon en Adriaan.

Eigenlijk was de te nemen beslissing al lang niet meer óf RD zou doorgaan, maar hoe ze zou doorgaan. De reacties op de uitzendingen waren zodanig dat iedereen vond dat er een campusomroep op de THT moest zijn. Niemand was tegen dat idee, alleen werd er verschillend over de uitwerking gedacht.

De vraag was: wordt de wekelijkse uitzending op donderdagavond gehandhaafd, gaan we eerst de organisatie van de campusomroep goed op poten zetten en dan de uitzendingen hervatten, of beschouwen we het experiment als geslaagd en richten we nu alle aandacht op het verkrijgen van een zendmachtiging. Wat deze laatste mogelijkheid betreft: een machtiging was zeer belangrijk, het doel waarom RD tenslotte was opgezet, maar met de legalisatieproblematiek zou toch maar een beperkt groepje mensen zich (kunnen) gaan bezighouden; dit was niet iets wat iedere medewerker direct aansprak om aan mee te doen. Verder waren er nog genoeg dingen uit te proberen: in vijf weken kun je niet alles laten zien wat een campusomroep zou kunnen doen.

Dus: doorgaan met uitzendingen. Maar meteen, iedere week, of eerst een maandje rust om meer mensen er bij te betrekken en de zaak goed op poten te zetten? Tja, de meeste mensen waren al bezig met plannen te maken voor de komende weken. Het enthousiasme was er nu, en zou je dat houden als je een maand stopte? Bovendien worden nieuwe mensen het meest gestimuleerd om mee te doen als ze de programma's horen, dus als er uitgezonden wordt.
Er werd dan ook besloten om het experiment van donderdagavond-uitzendingen voorlopig "voor onbepaalde tijd" voort te zetten.

Op de door Pieter samengestelde agenda stonden verder als punten:

  • Wat gebeurt er donderdag?
  • Wie doet wat? Functieverdeling, wie gaan zich bezighouden met legalisatie, muziek (algemeen en specifiek), informatie (interviews, reportages, agenda etc.), organisatie, live-opnamen, en publiciteit.
  • Technische toestanden: Live-doos (n.a.v. Meteors-opname), recorders
  • Financien: banden, cassettes, pluggen e.d., zender (Rob)
  • Evaluatie van de eerste vijf weken
  • Vorm (stichting, vereniging) Wie?

Om een machtigingsaanvraag in te dienen moest er een stichting of een vereniging opgericht worden. Over de voor- en nadelen van deze beide organisatievormen werden weinig woorden vuilgemaakt, omdat niemand zich daar ooit in verdiept had. Intuïtief ging de voorkeur uit naar een vereniging, omdat die demokratischer van opzet is. Bij een stichting heeft het bestuur het voor het zeggen, en bij een vereniging de Algemene Ledenvergadering, dus iedereen. En dat laatste paste meer bij een omroep "voor en door campusbewoners".
Het "driemanschap" (Robert, Frans en Rolf) zou gaan praten met Peter van Roosmalen van Culturele Zaken over hoe een vereniging opgericht moest worden.

De vereniging moest in aanmerking kunnen komen voor een zendmachtiging, en kon dus geen banden hebben met enige illegale activiteit. Formeel zouden Radio Drienerlo en de vereniging strikt gescheiden zijn. Daarom was het ook niet wenselijk dat de vereniging "Radio Drienerlo" zou gaan heten. "Campusomroep" kon wel; bovendien sloot dit de mogelijkheid niet uit om in de toekomst ook televisie-uitzendingen te verzorgen. De keuze viel tenslotte op "Vereniging Campusomroep Drienerlo", waarbij het in het begin niet duidelijk was of het woord "Vereniging" ook deel van de naam uitmaakte (de naam werd aanvankelijk vaak afgekort tot "COD" in plaats van "VCD").

Tijdens de vergadering werd Gerard door Karin gebeld. Hij was echter een 'rondje campus' aan het lopen, maar zijn flatgenoten zouden hem wel naar de Vrijhof sturen als hij terugkwam. Een half uurtje laten kwam Gerard inderdaad aanzetten, en kon er verder gepraat worden.

Een van de ideeën die op tafel kwam was een aantal interviews te houden met diverse VIPs op de campus. Hierdoor zou niet alleen de informatie-voorziening op RD gediend zijn, maar hierdoor zouden ook de VIPs beter te weten komen wat een campusomroep is en kan doen, en wat zij er mogelijk aan konden hebben. Gedacht werd aan mensen als Rector Magnificus van der Kroonenberg, THT-Nieuws-eindredacteur Bert Groenman en hoofd Culturele Zaken Frans van Dijk. Karin wilde wel een gesprek met van der Kroonenberg houden, met name over de huisvestings-problematiek. Adriaan had zin om barkeeper en organisator van allerlei Bastille-evenementen Tonnie Buitink te interviewen.

Het eerste hoezootje van Luuk

Een van de nieuwe mensen die op de 3 maart-vergadering was komen aanzetten was Luuk. Hij was een regelmatige gast op Calslaan 4 en had via Karin gehoord van de vergadering. Hij deed regelmatig layout- en stencilwerk voor de SRD, en wilde wel de publiciteitsverzorging voor RD op zich nemen. En zo verscheen van zijn hand die week een stencil met als kop (de traditie voortzettend): "HOEZO... DOORGAAN?"

Luuk zorgde ook voor publicatie van het programma-overzicht in het THT-Nieuws. Het lukte hem niet om een vast plaatsje op de achterpagina te krijgen, naast de mededelingen over Broodje Cultuur en de film van de CCFK, maar wel kon RD zijn mededelingen kwijt in de rubriek "Campus- en studentenleven", onder het kopje Diversen. Het THT-Nieuws verscheen op vrijdag, en dit betekende dat de programmering in hoofdlijnen een week van te voren bekend moest zijn.

Frans en Rolf gingen praten met Peter van Roosmalen over het oprichten van een vereniging. Peter vertelde dat op de campus een aantal "culturele studentenverenigingen" waren, die erkend waren door de Culturele Raad. Deze verenigingen konden subsidie krijgen van de CR, en gebruik maken van allerlei faciliteiten en regelingen. Er was een overkoepelende organisatie van de culturele verenigingen, de Drienerkring, die onder meer de belangen van de verenigingen behartigde t.o.v. Culturele Zaken. De Drienerkring leverde ook de afgevaardigden van de verenigingen in de Culturele Raad.

Het idee als "culturele studentenvereniging" erkend te worden sprak de RDers wel aan. Deze erkenning zou een positief effect kunnen hebben op de machtigingsaanvraag, die immers aan het ministerie van (o.a.) Cultuur gericht moest worden.

Het oprichten van een vereniging was een fluitje van een cent, zei Peter. Je roept een vergadering bijeen, je zegt dat je de vereniging opricht, en je kiest een bestuur. Daar hoeft geen notaris of zoiets aan te pas te komen.

Om als vereniging door de Culturele Raad erkend te worden, moest een verzoek bij het KoT (Koordinatie-Team) van de raad ingediend worden. Peter zat in het KoT, dus dat kon bij hem gebeuren. Bij dat verzoek moesten de doelstellingen van de vereniging, en de samenstelling van het bestuur gevoegd worden. Bovendien moest de vereniging de "Beleidsnota Culturele Raad" onderschrijven, en duidelijk maken hoe de activiteiten van de vereniging hier binnen pasten.

De eerstvolgende vergadering van de Culturele Raad was op 19 maart, en deze vergadering werd op 12 maart door het KoT voorbereid. Als de vereniging opgericht was en een verzoek tot erkenning ingediend had voor 12 maart kon ze al op 19 maart erkend zijn. De Drienerkring vergaderde op 13 maart, maar daar kon de vereniging pas lid van worden als ze door de CR erkend was.

De tijd was kort, maar het moest wel kunnen, en na afloop van het gesprek met Peter van Roosmalen werd gelijk voor maandagavond 10 maart weer een zaaltje in de Vrijhof besproken (ditmaal zaal 5, op de tweede verdieping) voor de oprichtingsvergadering.


Volgende pagina: 6 maart