Geschiedenis/1980/De inval bij Rein
De inval bij Rein
Rein was op 20 november 's avonds regisseur, wat toendertijd betekende: omroeper van dienst, de hele avond in de studio aanwezig zijn. In de weken daarvoor had hij nogal zitten zeuren over risico's en opgepakt worden, en Marijke vond dat Rein eens een lesje moest leren.
Op woensdag de 19e zaten Herman en Marijke bij André 's avonds te filosoferen hoe ze Rein te pakken zouden kunnen nemen. Er kwam een idee van een fake-inval bij RD, maar het probleem was om iemand te vinden die voor politieagent of RCD'er kon spelen. Het moest iemand zijn die Rein niet kende. Op een gegeven moment kwam Frans langs, en hij werd met het probleem geconfronteerd. Frans wist wel iemand die aan de vereisten voldeed: Jan Verhoef. Sinds de Batavierenrace-affaire had Jan niets meer met RD te maken gehad, en Rein kon hem dus niet kennen. Verder had Jan een redelijk talent voor toneelspelen, en zou hij vast wel mee willen doen. De bezwaren om Jan weer bij RD te betrekken konden in dit geval niet opwegen tegen de stunt die ze met Rein wilden uithalen.
Jan was die avond niet thuis, dus schoof Frans een briefje onder zijn deur door met een uitleg van de ideeen en de vraag of hij mee wilde doen.
Donderdagmiddag omstreeks half twee belde Jan Frans op: "Ik doe mee." Jan had een vriend uit Borne op bezoek, Gerard, en samen hadden ze het idee al iets verder uitgewerkt. Jan zou als politieagent gaan, en Gerard als RCD-ambtenaar.
Op verschillende fronten begonnen de voorbereidingen. Jan maakte van karton en zilverpapier een paar niet van echt te onderscheiden epauletten, die keurig stonden op zijn lichtblauwe overhemd. André had een politiepet versierd, en Gerard kende iemand die aan een compleet uniform kon komen (van een toneelvereniging). Helaas was deze persoon de hele dag weg, maar ook zonder uniform zag Jan er zeer overtuigend uit als politieman.
Verder had Jan een huiszoekingsbevel en een invullijst van in beslag genomen apparatuur gemaakt.
Jeroen, bij wie de studio en de zender stonden, was op de hoogte gebracht, en hij had alvast een cassetterecorder onder zijn bed gelegd, die kort voor de "inval" op onopvallende wijze ingeschakeld kon worden. De inval zou aan het eind van de uitzending plaatsvinden, tijdens de eindtune, zodat de luisteraars er geen last van zouden hebben.
Om tien uur 's avonds verzamelden alle ingewijden (behalve zij die in de studio aanwezig moesten zijn) zich bij Herman en Marijke, om detail-afspraken te maken. Jan oogstte veel succes met zijn uitmonstering.
Iemand kwam op het idee dat het allemaal nog realistischer zou zijn als Jan een portofoon bij zich droeg. Bovendien zou de rest dan buiten de studio het gebeuren enigszins kunnen volgen. Hans belde Arend en Ellen (de "firma Hengelo") op, en die kwamen spoedig aanzetten met een 2-meter portofoon ("knurft").
Ondertussen dreigde de uitzending af te lopen voordat de inval-ploeg ter plekke zou zijn. Herman belde naar de studio op met het verzoek om nog een lp-kant van Magna Carta te draaien, want "het loopt net zo lekker, zonde om nu al te stoppen..". Aldus geschiedde, en korte tijd later vertrok de hele colonne (inmiddels aangegroeid tot zo'n veertien man) lopend naar de flat van Jeroen op de Campuslaan.
Het was de bedoeling dat Rein op het moment van de inval alleen in de studio zou zijn. Met Jeroen was afgesproken dat deze "ontzettend nodig naar de WC zou moeten" vlak voor de eindtune. Maar ook Gosse zat nog boven, en die wist van niets. Met een smoesje lukte het gelukkig om Gosse tijdig weg te krijgen.
Beneden in de keuken werd de 2-meter set van Gerard opgesteld, en begonnen Ruud en Gordon alvast wat te oefenen met "politieberichten", in de geest van: "HB voor 347. Ongeluk gemeld op de Deurningerstraat, over." "OK, HB, hier 347, we gaan er naar toe, over en uit."
Toen de eindtune begon, en Jeroen naar beneden kwam, gingen Jan en "Gerard uit Borne" naar boven, naar de kamer van Jeroen. Jan met de portofoon in de hand, Gerard met een aktentas waarin een draagbare cassetterecorder van Arend zat (die uiteraard op opnemen stond).
Voor de wachtenden beneden duurde het vrij lang. Tweemaal meldde Jan zich per portofoon aan "HB": ze hadden een zender aangetroffen, en waren bezig met een verdachte te ondervragen. Na een minuut of tien kwam Gerard naar beneden met een bandrecorder, die hij haast liet vallen van het lachen: "Het gaat prachtig, we hebben hem helemaal beet!". Hij ging gauw weer naar boven, en even later kwamen beide "overheidsdienaren" met Rein tussen hen in de trap af. Hij moest zogenaamd mee naar het bureau voor nadere ondervraging.
De lichten in de keuken waren inmiddels uitgedaan, het was er pikdonker, en iedereen hield zich muisstil, voor zover dat lukte. Herman zat gehurkt bij de keukendeur met een fototoestel, en nam toen het drietal in zich kwam een flitsfoto.
Rein wilde doorlopen naar de buitendeur, maar Jan commandeerde dat hij opzij moest, de keuken is. Op dat moment ging het licht aan en barstte er een applaus los. Even stond Rein sprakeloos, toen begreep hij wat er aan de hand was. Zij eerste reactie was: "Willen jullie dat noooooit meer doen!?".
Tot op zekere hoogte kon hij de grap wel waarderen. En toen in de keuken de cassette van Arend was afgedraaid, zat Rein met de politiepet op zijn hoofd en had, als vanouds, weer het hoogste woord.
Keuken na inval (uit de foto's van HW)
