Geschiedenis/1980/KRUK
KRUK
Die woensdagavond was de ESTD-KRUK: het grote "kulturele" welkomstfeest voor alle deelnemers aan het Eerstejaars Sport Tournooi Drienerlo. Peter, Rolf en Hans waren druk in de weer om opnamen te maken van de verschillende bands die optraden in de Vrijhof.
Karin was door de organisatoren van de KRUK gevraagd om de avond te presenteren. Daarom was de agenda al 's middags opgenomen. Met de filmagenda kon dat niet, want die werd uit de Tubantia gehaald, en dat blad verscheen pas 's avonds. Karin zou daarom tussen de aankondigingen door om negen uur even naar Frans komen om de filmagenda in te spreken en op de foto te gaan.
Toen Frans ruim voor negenen de trap van zijn flat op kwam zat de fotograaf van Tubantia al te wachten op de gang. Frans liet hem binnen en vertelde dat Karin elk moment kon komen. De fotograaf vond de borden van Rolf maar niks, maar als Rijkeboer gezegd had dat die op de foto moesten, vooruit dan maar.
Het werd negen uur, vijf over negen, en nog steeds geen Karin. De fotograaf werd een beetje ongeduldig, dus Frans belde maar eens naar de Vrijhof hoe het zat. Toen Karin binnenkwam bleek dat ze erg weinig tijd had. Het programma in de Vrijhof liep iets anders dan gepland, en ze moest dadelijk weer terug om het volgende onderdeel aan te kondigen. De effectieve tijd bleek nog korter omdat Karin en de fotograaf elkaar bleken te kennen. Karin had nl. vroeger bij Tubantia gewerkt als telefoniste, en dus ging de meeste tijd heen met het ophalen van herinneringen. Snel werd daarna de foto gemaakt, en Frans sprak af dat hij met een cassettedeck naar de Vrijhof zou komen om tussen de bedrijven door de filmagenda daar dan maar op te nemen. De muziek zou hij er dan later wel onder mixen.
Fotograaf weg, Karin weg, en Frans pakte snel de nodige spullen in en vertrok ook naar de Vrijhof.
De eerste poging om de filmagenda op te nemen werd gedaan in een hoek van de gang op de eerste verdieping van de Vrijhof. Dit bleek geen succes omdat er steeds mensen langskwamen. Toen werd uitgeweken naar zaal 3, die dienst deed als kleedkamer en opslagruimte voor campusbands die op de KRUK optraden. Hier werd tenslotte een bruikbare filmagenda op cassette gezet.
In zaal 3 zaten op dat moment enige leden van de Brown Bear Dixie Kids, een jazz- en dixielandorkest. Een daarvan was Johan, en die vertelde dat wat Radio Drienerlo nu deed, in een ver verleden ook al eens vertoond was door het station "Hilversum Pi", rond 1970. Dit was compleet nieuw voor Frans en Robert.
Johan begon meteen enthousiast te vertellen, maar Frans onderbrak hem en vroeg of hij het misschien gelijk mocht opnemen als interview.
Johan vond het, na enige aarzeling, goed en vertelde dat Hilversum Pi eerst vanuit Patio 30 en later vanuit Calslaan 14 regelmatig uitgezonden had op zaterdagavonden. Luisteraars konden telefonisch plaatjes aanvragen, en zij werden ook in de uitzending gehaald. Er was een nieuwsgroep, die uit kranten en andere nieuwsuitzendingen een nieuwsbulletin samenstelde. Campusnieuws werd ook gebracht, ook bijvoorbeeld "dat het tentamen 'Deeltjes' weer ontzaggelijk slecht was gegaan, en dat die bewuste docent nu eindelijk maar eens moest worden ontlast van de taak om dat vak nog langer te geven".
Johan raadde Frans en Robert aan om eens contact op te nemen met zijn broer Rick, die nu medewerker was bij de afdeling EL. Rick was er destijds meer bij betrokken geweest, en die had waarschijnlijk nog wel wat oude opnamen van Hilversum Pi.
Toen Frans met zijn cassettedeck in een AH-boodschappentas langs de Agora terug wandelde op weg naar huis, was het net pauze bij het concert van de Meteors, de hoofd-act tijdens deze KRUK. Rolf en Pieter waren de band met de opnamen van de eerste helft van het concert aan het terugluisteren, en het bleek er allemaal ontzettend vervormd op te staan.
Uit het mengpaneel van de Meteors kwam nl. een behoorlijk hard signaal (ca. 1 Volt), en dit werd in de DIN-ingang van Peter's Philips bandrecorder gestopt. Nu had dit apparaat de onhebbelijke gewoonte om het ingangssignaal eerst door een versterkertrap te voeren voor het bij de potmeter komt. Door het harde signaal ging deze voortrap volledig over z'n nek, en hielp het zacht zetten van de potmeter ook niets meer.
De oplossing zou zijn een potmeter voor de ingang van de bandrecorder, maar die was natuurlijk niet voorhanden. Wel het cassettedeck van Frans, en dat had line-ingangen, die beter bestand waren tegen harde signalen. Het cassettedeck werd als buffer voor de bandrecorder gezet, en dit bleek prima te werken.
Frans liet een cassette meelopen in het deck, en dat was wel zo handig, omdat op een gegeven moment de band vol was en omgedraaid moest worden. Op dat moment nam in ieder geval de cassette het concert nog op, zodat dit later er tussen gemonteerd kon worden. Jammer was het dat een tijdje later de cassette vol was en het deck automatisch afsloeg, waardoor tevens het signaal naar de bandrecorder werd onderbroken... Maar dat gebeurde in een vrij eentonig stukje dat zonder moeite kon worden ingekort.
De Meteors hadden toestemming gegeven voor het opnemen onder drie voorwaarden. Ten eerste wilden ze na afloop van het concert de band horen alvorens ze toestemming voor het uitzenden gaven. Verder moest de band na de uitzending gewist worden, en mochten er geen kopieen op band gemaakt worden, wel op cassette. Dit was om te voorkomen dat er ooit witte platen van geperst zouden worden van goede kwaliteit.
Gitarist Ferdi Bakker was zeer te spreken over de opname van het deel na de pauze (het deel ervoor kwam sowieso niet in aanmerking voor uitzending). Hij wilde graag zelf een cassette-kopie toegestuurd krijgen, en hij drukte de RDers nogmaals op het hart geen bandkopieën te maken, en de originele opnamen te wissen na uitzending.
Even later kwamen Rolf en Frans in de kantine van de Vrijhof in gesprek met iemand die veel belangstelling toonde voor de opname van de Meteors. Hij had iets met de afdeling Culturele Zaken te maken. Frans begreep aanvankelijk dat hij als student hand- en spandiensten voor CZ verleende; later bleek hij op die afdeling te werken. Peter van Roosmalen (zo heette hij) beweerde dat CZ altijd bandopnamen van Vrijhofconcerten maakte, maar dat dit deze keer niet gebeurd was. Frans maakte hem duidelijk dat RD afspraken met de groep gemaakt had, en zich daar ook aan hield. Er kon dus geen sprake zijn van een kopietje voor CZ.
Peter kon zich niet voorstellen dat de originele opname echt gewist zou worden. "Natuurlijk bewaren jullie die, toch?" "Nee hoor, we hebben maar een paar banden, dus zodra er een vrij komt wordt die weer voor iets anders gebruikt", zei Frans. En als Peter zelf een bandopname wilde hebben, moest hij maar naar de kleedkamer van de groep gaan om toestemming te regelen, of het concert later van de radio opnemen.
Peter was verder overigens enthousiast over de campusomroep. Hij vond dat er een "hotline" met Culturele Zaken moest komen, zodat alle activiteiten die deze afdeling organiseerde direct ook op RD gemeld zouden worden. Verder zei hij: "Als jullie legaal willen worden, moeten jullie een vereniging oprichten." Hij wilde daar wel bij helpen, hij zat ook in de Drienerkring, de koepelorganisatie van culturele studentenverenigingen. Rolf en Frans moesten maar eens komen praten op zijn kantoor in de Vrijhof.
