Geschiedenis/1980/Wijkraad Witbreuksweg
Een van de ideeën die Frans in de (inmiddels spoorloos verdwenen) ideeenmap gezet had was een "live-uitzending van een wijkvergadering". Een lijnverbinding leggen met een vergaderzaal in de Vrijhof, en dan de hele vergadering integraal uitzenden, met alleen muziek in de pauze. Er zou een reactofoon in de Vrijhof ingesteld kunnen worden, zodat luisteraars konden reageren op de vergadering. Als ze wilden stemmen over beslissingen, zouden ze naar de Vrijhof moeten komen.
"Op deze manier", aldus Frans in de ideeënmap, "betrek je meer mensen bij het wijk(raads)gebeuren. Ten eerste doordat weinig mensen de moeite nemen om naar zo'n vergadering te gaan, en er veel meer zullen zijn die wel (een beetje) geïnteresseerd zijn en de radio aan zullen zetten (dat kost minder moeite en geen drempelvrees). Ten tweede, doordat er misschien mensen zullen zijn die in het besprokene aanleiding vinden om alsnog naar de Vrijhof te gaan. En ten derde, doordat ook de telefonische reacties/meningen invloed kunnen hebben op de besluiten."
De uitzending zou integraal moeten geschieden, want "mensen die geïnteresseerd zijn blijven toch wel luisteren, en anderen zetten de radio meteen weer af, die kun je niet "lijmen" met bijvoorbeeld elk kwartier een muziekje ter afwisseling."
Dit idee kwam weer naar boven toen alle Witbreuksweg-bewoners een stencil in hun bus vonden met de alarmerende kop: "Verdwijnt de wijkraad W.B.W.?". De wijkraad Witbreuksweg was gedesillusioneerd geraakt omdat zowel het contact met de wijkbewoners als met het Algemeen Huisvestings Bestuur (AHB) niet of slecht functioneerde. Men vroeg zich af of de wijkraad nog wel moest doorgaan, en daarom werd iedereen uitgenodigd voor een "Wijkvergadering" (geen WijkRAADSvergadering!) op maandag 10 november om acht uur 's avonds in zaal 6 van de Vrijhof.
Frans nam contact op met Joop en Lars van de wijkraad met het voorstel om deze wijkvergadering rechtstreeks uit te zenden. Zij zagen dit, na enige uitleg, wel zitten, en dus konden de voorbereidingen voor een extra uitzending beginnen.
De vergadering bleek bij nader inzien niet in zaal 6 gehouden te kunnen worden, maar als alternatief had de wijkraad beslag weten te leggen op een zaaltje op de vierde verdieping van het bibliotheek-gedeelte (later bekend als de "Boekentank").
Er waren twee telefoons nodig, een om het signaal naar de studio door te prikken, en een voor reacties van luisteraars. Als reactofoon kon het toestel in het zaaltje zelf worden gebruikt, maar voor de uitgaande lijn was het dichtstbijzijnde toestel in de postkamer, recht naar beneden op de begane grond.
Ruud, evenals Frans een Witbreuksweg-bewoner speelde hierbij een zeer verdienstelijke rol: hij regelde de telefoonaansluitingen in de Vrijhof.
Ruud ging eens gezellig babbelen met de heer Kuiper van Studentenhuisvesting, die hij "wel kende", en kreeg toestemming om het toestel uit de postkamer te gebruiken. Op maandagmiddag legde hij een lange draad buitenom via het raam naar boven.
De uitzending begon al om zeven uur, om in het begin luisteraars op te roepen naar de Vrijhof te komen. Er bleek die avond ook een vergadering van de wijkraad Calslaan te zijn, en ook dat werd gemeld. Rein was presentator. In het eerste uur beperkte hij zich tot het draaien van vrijwel non-stop muziek.
De aansluitingen van de apparatuur op de telefoon wilden niet erg vlotten. Ruud en Lex waren druk bezig.
Even na half acht interviewde Rudolf Joop, de voorzitter van de wijkraad, over wat er die avond te gebeuren stond. Het interview vond plaats in de lift van de Vrijhof, de enige plaats in de buurt waar op dat moment een vrije telefoon ter beschikking was (de andere toestellen werden bezet door technici). Even later had Rudolf een interview met Jaco, de voorzitter van de wijkraad Calslaan. Hun vergadering ging met name over een schoonmaak-enquete.
Ruim na achten wilde de vergadervoorzitter Han (ingehuurd als onpartijdige, want wonend op de Calslaan) beginnen met de vergadering, maar de verbinding met de RD-studio was nog steeds niet in orde. Tenslotte begon de vergadering dan maar zonder RD.
Omstreeks kwart voor negen kon Rein eindelijk aankondigen dat er signaal uit de Vrijhof was, en werd er overgeschakeld naar de vergadering. Het klonk allemaal wat hol, een keline dertig aanwezigen via drie <2> microfoons in een vrij lange smalle zaal, maar het was wel goed verstaanbaar (behalve als er mensen door elkaar heen gingen praten, maar gelukkig gebeurde dat vrij zelden).
De discussie ging op dat moment over de betrokkenheid van AHB-leden bij "hun" wijk (vertegenwoordigen ze de wijkraad of denken ze meer aan het algemeen belang?), en later over de autonomie van N&O (de dienst Nieuwbouw en Onderhoud), waar mooie staaltjes over werden verteld. De teneur was: als je als wijkraad iets voorstelt, en N&O moet dat uitvoeren, gebeurt er eerst drie jaar niets, en dan doen ze het heel anders dan je hebt voorgesteld, of helemaal niet. Elke wijkraad wordt zo op den duur gedesillusioneerd. En SHV schermt met de wijkraad als "de bewoners hebben toch inspraak gehad".
Om 21:07 uur was het koffiepauze, en klonk even het geroezemoes uit de zaal in de uitzending. Rein ving het op met "Het klinkt niet mooi meer, even muziek, dan kunnen we het repareren". Even later had hij door dat het pauze was. Hij vertelde dat straks de mogelijkheid er kwam om vragen te stellen via telefoon 2169.
Om vijf over half tien werd opnieuw naar de Vrijhof overgeschakeld; de vergadering was inmiddels weer begonnen. De discussie ging over "hoe motiveer je mensen in een wijk?". Calslaan werd als voorbeeld genoemd: daar waren de laatste tijd een aantal "hot items" geweest die de belangstelling van de bewoners trokken, zoals het groenplan, het woonerf en de smurf op flat 28B.
Han herhaalde even voor de luisteraars zijn beginwoorden van na de pauze: centraal stond nu de vraag of men een taak zag voor de wijkraad. Ook hij noemde het telefoonnummer voor reacties.
Men was het er over eens dat er enige vorm van bewonersvertegenwoordiging moest zijn, en Han noemde dit voor het gemak "wijkraad".
Dan was de vraag: hoe doorgaan? Er werd wat gefilosofeerd over mogelijke acties; autovrij maken van het Witbreukspad, huur niet betalen als protest tegen iets wat niet gebeurt.. Iemand kwam met de suggestie om een adressenlijst van N&O-medewerkers te verspreiden.
Eerst zou men moeten uitzoeken wat er bij de bewoners leeft, dan een specifiek probleem bepalen waar een actie op gebaseerd kan worden. Een enquete? Dat is een heidens karwei, aldus wijkraadslid Diet. Besloten werd een goed aangekondigde wijkvergadering te beleggen, waarin de nieuwe opzet van de wijkraad duidelijk is.
Om vijf over tien belde er eindelijk iemand naar 2169. Met wat gefluit en gepiep werd hij ten gehore gebracht in de zaal, en daardoor ook in de uitzending. Het was Harry, die vroeg of de wijkraad conclusies trok uit het feit dat in het laatste half uur dat de telefoon openstaat niemand gebeld had, terwijl RD toch in het algemeen goed beluisterd werd. Het antwoord van de wijkraad: de meest geinteresseerden zitten hier, zo'n 25 man inclusief RD'ers.
Rein vond het tijd worden om "een muziekje te starten", en inderdaad, de vergadering was op zijn eind gekomen.
Om tien over tien praatte Herman vanuit de studio nog even na met Joop, die een korte samenvatting van het gebeuren gaf, en Radio Drienerlo bedankte voor de fantastische verbinding..
De rest van de avond werd gevuld met non-stop muziek, banden met LP-kanten van Jeroen, en afentoe een aankondiging door Rein. Jeroen deed nog een oproep voor mensen die willen bijverdienen met bijles (hij had contacten met een school in Delden), en om tien voor elf praatte Rudolf in de Vrijhof nog even na met BertW over de Calslaan-wijkraadsvergadering. Om elf uur klonk de eindtune, en de slotwoorden van Rein, en enige minuten later werd de zender "uitgefaded" door Hans.
Op de programmavergadering de volgende dag werd teruggeblikt op de uitzending, die Herman een mooi voorbeeld van "actiejournalistiek" noemde. Als de actualiteit daartoe aanleiding gaf, moest zoiets in de toekomst zeker herhaald worden, meende men. Misschien zou dan niet een hele vergadering integraal uitgezonden moeten worden, maar alleen sommige agendapunten, omdat het anders te langdradig zou worden. Na afloop zou er dan een samenvatting en/of een interview met de voorzitter gehouden kunnen worden.
Technisch was de uitzending niet optimaal: het geheel klonk te hol, er waren te weinig microfoons, en er zat een brommetje in het signaal. Maar toch kreeg Ruud een welverdiende pluim voor het realiseren van de verbinding.
