Geschiedenis/1982/Honderdvijftigste uitzending
Inmiddels was RD aan haar honderdvijftigste uitzending toe. Deze viel op donderdag 13 mei 1981, na de extra verkiezingsuitzending van de twaalfde. Frans liep al langer met het idee rond om een uitzending geheel vanuit het zwembad te doen plaatsvinden, en dit leek een mooie aanleiding.
Toen Frans en
[TODO: Rudolf? of Herman7]
met dit idee bij de heer van Veelen aankwamen, bleek dat het buitenbad pas op maandag 17 mei openging. En van Veelen zag het niet zitten het seizoen vier dagen te vervroegen speciaal voor een feestje van RD.
Als alternatief bood hij het tennispaviljoen aan, ook een "exotische" lokatie, alleen een beetje klein om met veel mensen te zijn.
Anderen waren van mening dat een feestelijk gebeuren rond de 150e uitzending toch het best in de Vestingbar kon plaatsvinden.
Tenslotte kwam het idee om "moeilijk te gaan doen". Het eerste deel van de uitzending zou vanuit het tennispaviljoen komen. Op zeker moment zou bij de zender een band gestart worden met een programma van drie kwartier. In die tijd moest de gehele studio in het tennispaviljoen ontmanteld worden en weer opgebouwd in de Vestingbar, waarvandaan de rest van het programma zou komen.
De uitzending verliep niet zo feestelijk als de bedoeling was. Veel tenissers die het paviljoen binnenkwamen wisten niet wat er aan de hand was, en begrepen niet wat Radio Drienerlo daar zo nodig moest. Er werd in de uitzending ook geen enkele link met tennis of de tennisvereniging gelegd, en het sloeg eigenlijk nergens op dat RD daar zat. (Als RD in het zwembad had gekund was er wel het nodige gebeurd met onderwatergeluiden en zo...)
Een bijzonder element in het programma was dat de ploeg van "Radio Drienerlo's Infoblok" nog eenmaal acte de presence gaf, en daarmee liet zien hoe agenda en andere informatie ook gebracht kunnen worden.
[TODO: was er toendertijd helemaal geen agenda?]
Dit Infoblok werd (voor het eerst) live gebracht; zelfs de filmagenda werd live voorgelezen door Ellen.
Een nietsvermoedende tennisser raakte wat geïrriteerd toen bleek dat hij de telefoon in het paviljoen niet kon gebruiken (ook niet heel even!), omdat RD de lijn bezet hield. Noodgedwongen droop hij af naar de lift in de hunkerbunker - daar was de dichtstbijzijnde telefoon.
Om kwart voor tien werd de band met Hee Poppelepee gestart, en begon de grote verhuizing. Het afbreken ging vrij efficiënt, maar bij het opbouwen in de VB bleek dat er geen tuner aanwezig was.
[TODO: had het tennispaviljoen er zelf een dus?]
[TODO: ook problemen met de coder, of onmogelijkheid afregelen]
Het opbouwen en aansluiten duurde ook langer dan gepland, en door gebrek aan ontvangstmogelijkheid was het niet precies duidelijk wanneer het programma aldaar moest beginnen.
Tenslotte lukte het dan, weliswaar in mono, met stereolampje aan (wie merkt het verschil!).
Tegen het eind van het programma traden er allerlei stereo- en echo-effecten op in de uitzending, hetgeen de presentator met walkman op zijn hoofd tot verbazing en verwarring bracht.
Tja, Hans en Pieter waren een beetje aan het spelen met de bandrecorder bij de zender, via welke het Vestingbar-signaal liep. En met echo en naband kun je leuke dingen doen. De eindtune verzoop haast in golven van echo.
Toch was het "niet echt dat je zegt van: leuk" geworden, om met Rudolf te spreken. Een mager feestje, weinig RD-ers (vergeleken met de Batavierenrace), en niet echt feestelijk.
