Geschiedenis/1980/Huisvesting
Huisvesting
Het punt "huisvesting" stond hoog op het verlanglijstje van de campusomroep. Een eigen studio in de Vrijhof was het ideaal, maar daar was geen vrije ruimte beschikbaar. Al in april de VCD een brief geschreven aan de Directeur Campusvoorzieningen met het verzoek om, als een eigen studioruimte er niet in zat, als alternatief een afsluitbare kast in een van de vergaderzalen beschikbaar te stellen om apparatuur in op te slaan. De VCD zou dan die zaal voor een of twee avonden in de week bespreken om als opnamestudio te gebruiken.
De wens van een eigen permanente studio, waar iedereen naar toe kon komen, werd nog groter door de Introduxy-uitzendingen. De vaste studio in zaal 5 van de Vrijhof was de RD'ers prima bevallen.
De "strikt formele" constructie om een eigen ruimte te krijgen lag voor de hand: de VCD zou eigenaar of huurder van een studio worden waarin de activiteiten van de vereniging konden plaatsvinden. Er kon geoefend worden met apparatuur, programma's gemaakt worden, etc.
De ruimte kon gebruikt worden om programma's op te nemen, en als er een telefoonaansluiting in de buurt was, kon net als tijdens de Introduxy de presentatie er live vandaan komen. (En de vereniging zou bij hoog en bij laag volhouden dat zij niet wist wat er aan de andere kant van die telefoonlijn gebeurde...)
Han, de voorzitter van het Algemeen Huisvestings Bestuur (AHB), kwam eind augustus met een tip. Onder de flats van Calslaan Oud waren keldertjes, waarvan er enkele leeg stonden. De meesten werden gebruikt voor opslag van oude inventaris (versleten gordijnen en zo), en een paar waren in bruikleen gegeven aan een vereniging. Zo had de zeilvereniging Euros zijn archief opgeslagen in een van de kelders onder Calslaan 5.
Han had van SHV gehoord dat beide kelders onder Calslaan 7 leeg stonden, en hij adviseerde de VCD om een brief naar het AHB te sturen met het verzoek om een van de kelders aan de vereniging ter beschikking te stellen. Hij zou dan verder wel zorgen dat dat in orde zou komen. Frans en Luuk stelden een mooie brief op, die op 30 augustus de deur uit ging. In de brief werd onder meer het volgende gesteld:
- Leden, niet in het bezit van een eigen geluidsstudio (vrijwel iedereen), krijgen hierdoor de kans om zelf aan de slag te gaan zonder afhankelijk te zijn van die enkeling die zo'n studiofaciliteit wel heeft, maar in diezelfde ruimte moet studeren en wonen.
- Voor een succesvolle aanvraag voor een machtiging voor uitzendingen via ether, kabel of anderszins is het bezit van een eigen studioruimte noodzakelijk.
- Voor overzicht over en coördinatie van de aktiviteiten is een centraal punt onontbeerlijk. Het blijkt dat anders mensen langs elkaar heen werken en goede ideeën verloren gaan of te laat weer opduiken.
- We hebben tijdens de introduktie kunnen merken hoezeer de vereniging opbloeit als zij een vast honk heeft: de gehele eerste introduktieweek had de vereniging zaal 5 in de Vrijhof dankzij de IK kunnen reserveren. Kortom, o.i. zal een geschikte huisvesting de kontinuïteit van de vereniging zeer zeker ten goede komen.
- De meest geëigende plaats voor huisvesting van een culturele studentenvereniging is de Vrijhof. Zoals bekend is dit gebouw overbezet en biedt, zoals het er nu naar uitziet, geen mogelijkheid tot een vaste apparatuur-opstelling.
- De bestaande geluidsstudio's in de Vrijhof zijn te gehorig en moeten bovendien voor alle campuskaarthouders met A-zegel toegankelijk blijven. Een andere oplossing, het regelmatig reserveren van een zaaltje waarbij b.v. de apparatuur in een kast wordt bewaard, heeft als bezwaar dat het steeds weer opstellen en aansluiten van de apparatuur veel tijd kost, waardoor leden er veel minder gemakkelijk toe zullen komen om van deze mogelijkheid gebruik te maken.
- Wij hebben vernomen dat de kelders onder Calslaan 7 niet in gebruik zijn (...). Deze ruimte lijkt ons geschikt om in te richten als opnamestudio, archiefruimte en centrale ontmoetingsplaats. Wij verzoeken u hierbij om deze ruimte ter beschikking te stellen aan de Vereniging Campusomroep Drienerlo.
Aan het eind van de brief werd op advies van Han "ten overvloede" er op gewezen "dat in deze ruimte geen verboden (zend-)apparatuur opgesteld zal worden".
Gordon stuurde ook een brief naar de Directeur Campusvoorzieningen, dat het eerder gedane verzoek om een kast niet voldoende meer was, en hij verwees naar de aanvraag van de kelder bij het AHB. Ondertussen werd ook nog een poging gedaan om vergaderzaal 6 of de IK-kamer permanent ter beschikking te krijgen, maar dit werd afgewezen.
Het Algemeen Huisvestings Bestuur beoordeelde de aanvraag van de VCD positief, en verzocht op 22 september aan de directeur Studentenhuisvesting, Kuiper, om een en ander met de Directeur Campusvoorzieningen te bespreken. Het AHB stelde als voorwaarden onder meer dat de toestemming voorlopig voor 1 jaar was, en dat eventuele veranderingen aan de ruimte niet door SHV betaald zouden worden. Op 9 oktober kwam het antwoord van Kuiper aan de VCD:
- Met in acht neming van de door het AHB geformuleerde voorwaarden gaat de D.C.V. accoord met een positieve benadering van Uw aanvraag. (...) Gezien de waarschijnlijk alternatieve mogelijkheden wachten wij nader bericht van U af m.b.t. de uitvoering.
Wat was er inmiddels gebeurd?
Kijken
Er waren nog meer mogelijkheden voor een studioruimte. Het Frysk Studenten Selskip, de vereniging van studenten van Friese afkomst was enkele maanden eerder ter ziele gegaan. Deze vereniging beschikte over een eigen ruimte, "It Honk" genaamd, gelegen op de eerste verdieping van de Schuur. Deze ruimte was nu vrijgekomen, en misschien was dit ook wel een leuke plek voor de VCD-studio. Een voordeel zou in ieder geval zijn dat RD in de toekomst gemakkelijk aan platen zou kunnen komen: de Discotheek zou nl. gaan verhuizen van de Bastille naar de Schuur.
Eind september stapten Herman en Frans naar de heer Deben van Studentenhuisvesting om te vragen of ze de diverse mogelijke ruimten eens mochten bekijken. Van Deben kregen ze de sleutels mee van het Honk, en van enkele Calslaan-kelders. Niet van Calslaan 7, want die sleutels lagen bij huismeester Luschen. Deben zou hem bellen dat het goed was dat ze die kwamen ophalen.
Eerst werd het Honk aan een inspectie onderworpen. Het was een vrij grote ruimte, toegankelijk via een smalle trap. Ramen zaten er niet in, wel openslaande luiken.
Daarna ging de tocht naar Calslaan. De beide kelders onder Calslaan 3 bevatten een kast en een grote stapel oude gordijnen. Bij Calslaan 5 was de voorste kelder in gebruik als archief van Euros; in de achterste stonden oude stofzuigers, meubels en andere troep. De achterste kelder onder Calslaan 11 was "leeg", d.w.z. zat onder het stof en spinnenwebben. Hier was kennelijk in de afgelopen 20 jaar niemand geweest.
Daarna wilden GeertJan en Frans de sleutels van de Calslaan 7-kelders ophalen bij de heer Luschen. Deben had echter nog niet gebeld, en hij was op dat moment niet op zijn kantoor, dus Luschen wilde de sleutels niet meegeven. "Kom vanmiddag maar terug". Dat deden ze, en na een telefoontje (Deben was er nu wel) kregen ze de sleutels. Beide kelders onder 7 waren inderdaad leeg, en bovendien redelijk schoon.
De ruimte in de kelders was op zich groot genoeg om een studiotje in te maken. Echter, toen de verwarming aansloeg, bleek deze behoorlijk wat geluidsoverlast te veroorzaken. Tussen beide kelders in was namelijk het verwarmingshok gesitueerd. Herman kwam ook even kijken, en gedrieën kwamen ze tot de conclusie dat de ruimte alleen geschikt zou zijn na een grondige geluidsisolatie, iets dat waarschijnlijk vele duizenden guldens zou kosten. Dit feit deed de balans overslaan in de richting van het Honk als studioruimte, en dat werd Deben ook verteld, toen de sleutels weer werden ingeleverd.
Daarom ging op 11 oktober een nieuwe brief uit, om toewijzing van het Honk aan de VCD. Deze brief was aan de Culturele Raad gericht, omdat de vorige "bewoner", het Frysk Studenten Selskip, ook een culturele studentenvereniging geweest was. De aanvraag voor de kelders was als bijlage bijgevoegd: de daarin genoemde argumenten voor een eigen ruimte waren onverminderd geldig. Verder werden de inmiddels gerezen bezwaren tegen de kelder genoemd, met name de CV-installatie vlakbij:
- Deze geeft in beide kelders een aanzienlijke geluidhinder die het gebruik als opnamestudio in sterke mate zullen bemoeilijken. Zij zouden uitsluitend geschikt zijn als zeer tijdelijke noodoplossing. Volledige geluidsisolatie is (vooral budgettair) welhaast ondoenlijk.
Ook een ander voordeel van het Honk werd genoemd: de aanstaande verhuizing van de Discotheek naar de Schuur:
- Bij het samenstellen van muziekprogramma's en gebruik van achtergrondmuziek is vestiging vlak bij de grootste platenverzameling van de campus ideaal.
Het verzoek werd door de Culturele Raad snel doorgespeeld naar de Directeur Campusvoorzieningen. Deze besliste op 15 oktober negatief, omdat hij aan de VCD al de kelders van Calslaan 7 toegewezen had, en omdat hij geconfronteerd was met "andere huisvestingsproblemen, die in mijn ogen zwaarwegender zijn dan het onderbrengen van de omroepvereniging voornoemd". De zeefdrukkerij moest van het College van Bestuur uit de Boerderij weg; hiervoor was ruimte in de Schuur aanwezig als de Tuindersvereniging van de Schuur naar het Honk zou verhuizen. De Directeur Campusvoorzieningen a.i., Buursma, was echter nog in onderhandeling met deze partijen, want met name de Biologische Tuindersvereniging wilde met hun spullen liefst op de begane grond zitten, en liever niet in het Honk, dat alleen met een smalle trap omhoog te bereiken was.
De VCD besloot voorlopig maar de kelders te accepteren, maar belangstelling voor het Honk te blijven tonen. Herman zou contact met de afdeling Nieuwbouw en Onderhoud opnemen over cylindersloten op de deuren van de kelders, en de verdere inrichting.
Ton
Eind oktober had Ton, de technisch medewerker van Culturele Zaken, iets bijzonders te tonen aan Herman en Frans Ergens achter in de Vrijhof, vlak bij de postkamer, was een klein hokje, dat door Nieuwbouw en Onderhoud als rommelhok gebruikt werd, maar eigenlijk overbodig was. Ton had iemand van N&O gevraagd om met een sleutel langs te komen, en samen het hem bekeken Herman en Frans het hokje. Het was 3.30 bij 2.10 meter groot, en volgens Ton wel geschikt om een studiootje in te richten.
Herman en Frans mochten er geen ruchtbaarheid aan geven, want het was een privé-initiatief van Ton, en gezien het algemene ruimtegebrek in de Vrijhof waren er misschien wel meer gegadigden. Als het hen wat leek, zou Ton proberen of N&O de ruimte wilde afstaan. Zijn argument was: als je eenmaal in de Vrijhof zit, is het gemakkelijker om in de toekomst een grotere ruimte te krijgen.
