Geschiedenis/1980/Voorzorgsmaatregelen
Voorzorgsmaatregelen
Alles wat die eerste weken uitgezonden werd kwam van band. Niets werd live gepresenteerd. Hier waren twee redenen voor: kwaliteit en veiligheid.
Met name Frans vond het belangrijk in het begin om van te voren precies te weten wat er de lucht in ging. Radio Drienerlo moest een goede indruk maken op de campusbewoners, en hij wilde niet het risico lopen dit teniet te doen door eventuele blunders en slordigheden die tijdens een live-programma konden voorkomen. Door alles van te voren op band te monteren kon er zo weinig mogelijk mis gaan tijdens de uitzending zelf.
Het ging zelf zo ver dat berichten tijdens de uitzending (een nieuwtje dat via 2371 binnengekomen was, of de mededeling dat de ontvangst mogelijk wat slechter was vanwege een piraat uit Hengelo op dezelfde frequentie) eerst even op cassette ingesproken werden, waarna de cassette gedraaid werd.
Het feit dat aan het uitzend-mengpaneel geen microfoon zat had ook te maken met veiligheid. Er was altijd het risico dat iemand de kamer binnen zou stormen als de microfoon openstond, en iets zou zeggen waardoor bijvoorbeeld de locatie van de studio bekend zou worden.
Ook om veiligheidsredenen was de hoeveelheid apparatuur die met de zender verbonden was zo klein mogelijk. Meestal was er alleen 1 bandrecorder en 1 cassettedeck op het mengpaneel aangesloten; soms was het cassettedeck vervangen door een platenspeler, waarop alleen een plaat 'live' gedraaid werd om de band te wisselen. In de studio was ook geen goede goede VU-uitlezing aanwezig. Voor het instellen van de signaalsterkte moest steeds de gang worden overgestoken, naar de kamer van Erik, die een cassettedeck met LED-VUmeters had.
Er waren meer voorzorgsmaatregelen getroffen. De kamer van Henri, een verdieping lager, speelde een belangrijke rol bij de bewaking. Net als in het verleden bij de Combinatie Twente en nog steeds bij Radio Enschede werd de omgeving van de studio in de gaten gehouden. Door de ligging van de flat was het hier niet zo handig om rond te lopen en te fietsen. Bovendien zou mogelijk gevaar niet van alle kanten kunnen komen, omdat de flat aan het water lag. De kamer van Henri bood ideaal uitzicht op de parkeerplaats en de wegen naar de flat toe. Henri vond het goed dat op donderdagavond RDers daar gingen zitten, met het licht uit, om het beste uitzicht te hebben. Hij zelf ging wel in de keuken zitten. Op het laatst maakte hij zelfs zijn excuses als hij om kwart over acht nog niet uit zijn kamer vertrokken was, alsof het zijn plicht was om RD zo te helpen.
Als er echt onraad was, zo was afgesproken, zou op de tweede verdieping van de flat een spontaan watergevecht uitbreken, waardoor de opsporingsbeambten opgehouden zouden worden. Ondertussen zouden dan in de studio op de vierde verdieping alle verdachte spullen weggestopt worden, en de zender onklaar gemaakt of via het dak en de buurflat in veiligheid gebracht worden.
