Geschiedenis/Ina

Dinsdag 31 januari was de vierde verjaardag van Radio Drienerlo, en die avond kwam de uitzending vanuit de Vestingbar. Alex beet de spits af, en draaide om half negen (het geboortetijdstip) een stukje Wilhelmus; verder werd er niet aan terugblikken gedaan. Tussen 9 en 12 uur namen enkele "oude rotten" achter de microfoon plaats, achtereenvolgens Piet, Frans en Rudi, om deel twee van de Top 100,8 te presenteren.^[1]

In de uitzending werd een paar maal omgeroepen dat er om middernacht iets heel bijzonders stond te gebeuren, en of alle RD'ers wilden zorgen dat ze op dat tijdstip in de Vestingbar aanwezig waren. De uitzending zou op dat moment beëindigd worden, dus men kon niet via de radio meegenieten van... wat het dan ook zou zijn. Een aantal mensen die in de stad woonden, of om andere redenen niet konden luisteren, werd in de loop van de dinsdag al opgebeld met het verzoek om ook te komen.

Tijdens de eindtune, op veler verzoek weer eens door Frans ingesproken, werd voor het laatst iedere RD'er opgeroepen om nu snel naar de VB te komen. Daarna vertelde Frans (buiten de uitzending) wat er ging gebeuren.

We gaan eerst snel de boel hier opruimen, de apparatuur in de berging plaatsen, en dan gaan we met z'n allen een wandelingetje maken. Waarheen? Dat merk je wel.

Het afbreken en opbergen van de studioapparatuur ging zeer snel, met een stuk of dertig RD'ers die inmiddels aanwezig waren. Toen vertrok de stoet naar buiten.

Aan het Vestingbar-personeel, dat z'n klandizie zag verdwijnen, werd de verzekering gegeven dat men straks wel terug zou komen.

De wandeling ging via het paadje tussen de sportvelden richting Calslaan. En voor menigeen was het al duidelijk dat de tocht naar Calslaan 7-3 ging, als echter RD-flat. Toen voorbij Calslaan 13 door de voorgangers (Pieter? H7? Rolf??) een haakse bocht rechtsaf gemaakt werd, kon je kreten horen als "afleidingsmanoeuvre". Maar .... liepen onverstoorbaar door, recht op Calslaan 11 af.

Vlak voor Calslaan 11 hield de meute halt. Pieter en Hans liepen nog even het trapje naar boven, en weer terug. Toen kwam Frans naar voren en liep het trapje naar beneden af, dat naar het verwarmingshok leidde.

Hij liep naar de deur links van het verwarmingshok, stak een sleutel in het slot, en maakte de deur open. Een klein halletje van 1 bij 1 meter werd zichtbaar, met aan de rechterkant opnieuw een deur, zonder slot. Ook deze ging open, en toen kon iedereen naar binnenlopen en kennismaken met.. Ina, oftewel Radio Drienerlo's eigen studioruimte. Een ruimte van ongeveer 2,5 bij 4 meter [schat ik], waarvan de muren bekleed waren met wit geverfd gaatjesboard; er was een verlaagd plafond, en voor het enige raampje (bovenlicht) was een wit spijlenwerk aangebracht.

Stopcontacten en een telefoonaansluiting waren aanwezig, tafels en stoelen (???); afgezien van de apparatuur zag het er uit als een echte radiostudio. En terwijl de meesten van hun verbazing aan het bekomen waren, werd verteld dat de uitzending van morgenavond (of eigenlijk vanavond, want het was al na middernacht) hier vandaan zou komen.

* * *

Hoe was dit tot stand gekomen, en wie wisten hier al van? Voor de geschiedenis van Ina moeten we bijna twee jaar terug. Na de mislukte poging in februari 1982 om via de studentenvereniging Alpha de voorste kelder van Calslaan 7 ter beschikking te krijgen, was Herman7 niet stil blijven zitten. Via een andere club lukte het hem tenslotte om de beschikking over een kelder te krijgen, namelijk de achterste kelder van Calslaan 11. Het maken van afspraken, geven van toestemming en opstellen en tekenen van contracten nam een aantal maanden in beslag.

Op 15 juli 1982 ging er namens die club een brief naar de Directeur Campusvoorzieningen a.i., waarin onder meer aangegeven werd dat ze ruimte te kort kwamen voor vergaderingen en administratie.

Wij zijn nu op zoek naar een ruimte die aan de volgende
criteria voldoet:
- de ruimte moet voldoende groot zijn om een buro te kun-
  nen bevatten en om de bestuursvergaderingen te kunnen
  houden;
- om de administratieve werkzaamheden geconcentreerd te
  kunnen uitvoeren moet de ruimte redelijk rustig zijn;
- de ruimte moet afsluitbaar zijn.

Uiteraard mag toewijzing van deze ruimte niet ten koste
gaan van de door het sportcentrum momenteel aan ons gebo-
den faciliteiten.

Op 19 augustus ging er nog een brief achteraan, omdat de zaak mis dreigde te lopen (???):

Tot onze spijt is in onze brief van 15 juli 1982 de
volgende zin weggevallen:
"Wij denken hierbij aan een van de ruimtes onder Calslaan-oud."
Deze zin had moeten staan direkt na:
"- de ruimte moet afsluitbaar zijn."
Wij hopen dat u onze vraag met deze toevoeging in herover-
weging wilt nemen.

De DCV ging akkoord, en eind september kon Herman7 de sleutel in ontvangst nemen van een verbaasde huismeester.

Op 1 oktober ondertekenden vijf RD'ers een verklaring:

Ondergetekenden verklaren hierbij dat de ruimte onder
Calslaan 11 te Enschede, hen door **** ter beschikking
gesteld is, en dat de verantwoordelijkheid voor activi-
teiten die in deze ruimte plaatsvinden voor de onderge-
tekenden is, en dat de vereniging **** geen controle 
uitoefent over het gebruik, en zodoende niet aansprake-
lijk gesteld kan worden. Tevens is door ondergetekenden
de betrokken ruimte verzekerd tegen brand en inbraak.

Het feit dat RD nu een eigen ruimte had, bleef vooralsnog slechts bekend bij een klein groepje mensen: Pieter, Rudi, Herman7, Hans, Frans, Rudolf en Rolf. Er waren een aantal redenen om het niet direct aan iedereen te vertellen. De voornaamste reden was dat er nog heel wat werk moest gebeuren voordat het stoffige, kale, gehorige hok omgetransformeerd zou zijn tot een goed bruikbare studio. De wanden en ook het plafond moesten geïsoleerd worden. En zodra algemeen bekend zou worden dat RD een ruimte had, dan wilde de studioploeg gegarandeerd binnen twee weken daar ook gebruik van maken (omdat ze geen andere plek konden vinden, omdat iedereen zou zeggen: je hebt toch een eigen studioruimte, dus niet bij mij). En zodra de ruimte in gebruik is genomen komt er niets meer van de noodzakelijke isolatie.

Verder moesten er nog enige technische voorzieningen aangebracht worden, zoals een alarminstallatie, waarbij liefst zo min mogelijk mensen van de details op de hoogte moesten zijn. Voor het raampje moest een traliewerk komen tegen inbrekers, en zo waren er nog wel een paar zaken, die absoluut gerealiseerd moesten zijn voordat de kelder als studio in gebruik genomen kon worden.

Andere punten die eerst geregeld moesten zijn: het opstellen van een studioreglement (bepaalde mensen hadden de verantwoordelijkheid voor de kelder, en de hieruit voortvloeiende bevoegdheden moeten voor elke bezoeker zwart op wit staan). En verder moest er een brand- en inboedelverzekering worden afgesloten.

[TODO: zie aant. blw blknoot]

De studio kreeg als bijnaam Ina, zodat er onopvallender binnen gehoorsafstand van anderen over gesproken kon worden ("Gaan we vanavond nog naar Ina?"). De verwarmingskelder ernaast werd betiteld als het appartement van Viktor en Ria Warmink.

Uiteraard moest Ina telefoon hebben, dat wil zeggen: ten eerste moest de reactofoon bij Ina komen, plus nog een uitgaande lijn. De reactofoon stond nog steeds bij Ferdi, maar die was afgestudeerd en druk aan het solliciteren. Het was voorlopig het beste als de het toestel op Calslaan 7-3 bij Herman7 op de kamer komen zou, met zo mogelijk een tweede aansluiting bij Ina. Tenslotte was Herman7 een van de meest actieve RD'ers, en moest RD ook buiten de uitzending te bereiken zijn, als er niemand bij Ina was. Meerdere bewoners van deze RD-flat konden dan de telefoon opnemen.

Op het KO van 11 januari 1983 werd de stand van zaken rond de kelder besproken, zodra de twee niet ingewijde leden vertrokken waren. Bij de notulen van Rudolf werd hiervoor op beperkte schaal een losse bijlage verspreid:

 Rolf wat ik nu ga vertellen moet nog geheim blijven (John en Willem)
 voor het hok is isolatiemateriaal en wat andere dingen gekocht. Kosten
 ƒ 800,—. Gaan wij hiermee akkoord?
 Besl iedereen gaat hiermee akkoord.

* * *

Op de vrijdagmiddag voor de Batavierenrace (22 april 1983) kwam de heer Kuiper even kijken in het Sportcentrum, waar de opbouw van de studio in volle gang was. Herman7 vertelde hem wat een moeite het gekost had om een terminal/modem/gandalf(?) te lenen. Kuiper zei: was even bij ons langsgekomen, Marijke heeft zo'n ding staan, die hadden jullie best mogen lenen.

Herman smoesde verder met Kuiper, en merkte op dat een tweede telefoon voor RD wel erg handig zou zijn, want naast een reactofoon is altijd ook een uitgaande lijn nodig. Nou, daar was wel een mouw aan te passen, daar kon voor gezorgd worden. En enige weken later werd er een tweede toestel op naam van RD aangesloten op Calslaan 7-3, bij Jack, geen onlogische keuze gezien het aantal telefoontjes dat hij voor RD pleegde. Jack wist overigens nog niets van Ina, maar was blij met het toestel.

Het werk aan Ina had door de Bata stilgelegen, maar begin mei werd de draad weer opgepakt, met name door Rolf en Frans, die zich gingen bezighouden met het isoleren van de wand die het hok scheidde van de verwarmingskelder. Tegen de muur werd een kruiswerk van latten aangebracht, waartussen stukken glaswol van 5 cm dik geklemd werden. Hans was allergisch voor glaswol en kon dus met dit deel niet meedoen. Op de muur werd op het laatste moment nog even vermeld dat (de andere) Ina op 19 mei ging trouwen.

Ferdi had per 1 juni een baan in de Randstad, en vertrok dus van de campus. Omdat hij al jaren beweerde dat veel problemen bij RD opgelost zouden zijn als RD eenmaal een vaste studio had (en dat dat best mogelijk zou zijn, gezien de goodwill die RD had opgebouwd), vond de Ina-ploeg het een leuk idee om Ferdi op de valreep een kijkje te laten nemen in het keldertje. Na de mensa werd hij door Hans en Frans meegelokt ("we gaan even een ritje maken en we hebben een verrassing voor je"). Ferdi was direct enthousiast, en zag grote mogelijkheden. "Je moet de ruimte vóór Ina (het onderste deel van het trappenhuis) dichtbouwen, dan kun je daar een soort gezelligheidsruimte van maken".

Aan Ferdi werd strikte geheimhouding opgelegd, en daar heeft hij zich tot de opening keurig aan gehouden; ook geen versprekingen tijdens het bezoek in Engeland aan de campusomroep-studio van Imperial College. Hij speelde prima mee met Hans, Rolf, Herman7 en Frans: "wat zou het leuk zijn als wij ook zoiets hadden, maar ja, als illegale club lukt dat natuurlijk nooit..."

Ook tijdens de Nacht van Drienerlo-uitzending (11-12 juni) werd stevig doorgewerkt. Zodra iemand van de Ina-ploeg in het sportcentrum bijvoorbeeld klaar was met presenteren, spoedde hij zich naar Ina om daar aan de slag te gaan, met RD als arbeidsvitaminen.

[TODO: boor bij spar; hot fridge in stereo op walkman ,Frans 8erop fiets bij H7 van spc naar ina]

Door de Engeland-excursie en alles wat daarbij kwam kijken liep het project meer vertraging op, en het lukte op geen stukken om de zaak voor de introduxy klaar te krijgen.

[TODO: wanneer werd hw benaderd voor tralie? rond zomervak? op verj? of wasdat de bedoeling maar lukte niet ivm bezoek, of kwam daar 't idee over marij's pa???]

Er moest een klein halletje bij de ingang komen, met een tussendeur en een rode lamp die aanging als de microfoon openstond. Het plaatsen van een deur is een vak apart, en niemand van de Ina-ploeg had daar ervaring mee. Jack wel, en na rijp beraad (hoe meer mensen er vanaf weten, hoe meer risico van uitlekken) werd hij in het najaar (wanneer?) ingewijd in het Ina-geheim, en kon hem nu ook verteld worden waarom hij eigenlijk een eigen telefoon gekregen had.

In de notulen van het KO van 14 september, waarbij Rudi, Herman7, Willem, Rolf, Rudolf en Jack aanwezig zijn, staat bij "declaraties en aankopen" een post "hout ƒ226,30".

Vlak voor kerstmis werd het tralie geïnstallerd. De vader van Marijke kwam het mooie witgespoten traliewerk naar de campus brengen, alleen toen moest het hok opengemaakt worden. Marijke wist niet precies wie er wel en niet in het complot zaten, dus het was nog even lastig om iemand te vinden waaraan veilig gevraagd kon worden wie de sleutel van Ina had.

* * *

In de laatste week van januari 1984 werd iedere avond doorgewerkt in Ina om alles op tijd af te krijgen voor de deadline van de 31e.

[TODO: meer... – aanvullingen en verbeteringen welkom!]

____
¹ De Top 100,8 werd in 1984 in vier delen uitgezonden, op maandag 30 januari t/m donderdag 2 februari.